Yatarken günün korkusu falan insan evde yalnız olunca hiç uyuyamıyor en sevdiğini yanında istiyor o sıcacık kollarına sırtına sarılmak sadece öyle uyumak istiyo keşke yanımda olsa evde geçirdiğim şu yalnız günlerimin böyle boktan geçeceğini hiç düşünmemiştim hiç.. dün gece istersen foto at istemiyosan atma dedim ve bekledim ama atmadı atar sanmıştım ne yalan söyliyim onu görmemi bile istemiyo artık insta isteğimi de reddetmişti keşke ordaki tüm fotilerini kaydetseydim 😔 sanırım gerçekten istemiyor beni hayatında ilişki olmasa da olur dememe rağmen takılmalıl falan bile istemiyo soğumuş benden nefret ediyor gibi 😔 ben ne hormonlarıma ne aklıma hiç engel olamıyorum sürekli onun o mis tenini nefesini boynuma üflediği ya da o sert ama bitmeyen öpüşmelerini düşünüyorum yemin ederim bi yerde yakalasam kıstırmak istiyorum sapık gibi hissediyorum kendimi ama şuan bu isteğim ona olan saf duygularımkn bile önüne geçiyo daha onunla yaşamak istediğim o kadar çok şey vardı ki bi söz var aklım yaptıklarımda değil yapamadıklarımda diye 😔onun her yerini yemek istiyorum yazarken bile battaniyemi sıkıştırıyorum oraya buraya ısırıyorum, sanırım artık beni sevmediğini bildiğim için sadece bu kısmj düşünmeye veriyorum kendimi çünkü sevgisiz de yapabilceği tek şey budur belki 😔 onun o ses tonu o nefes alıp verişleri ağzını ağzıma dayadığı o elleriyle beni sıktığı anlar hisler hiç gitmiyo ki ben bu insanı nasıl unutucam ben onunla uyudum ve onunla uyuduğum iki gecem de en güzel günümdü 19 Aralık 2016 ve 23 Mart  2017 en güzel günlerimdi keşke tekrar yaşayabilsem onunla bi kere daha sevişebilsem bi kerecik daha uyurken izleyenilsem çok canım acıyo allahım ya