Biliyom artık sevgilim değil ilişkimiz yok ama böyle bi adı olmaması demek benim onu aynı şekilde sevmiceğim anlamına gelmiyo ki, hala onu üzdüğümdr sıktığımda ben de aşırı daralıyorum bilmiyom sanki içimden bir şeyler ona bağlı gibi hissediyorum o ne hissetse ben de öyle hissediyorum, onu hissedemediğim zaman da kocaman bi boşlukta gibi oluyorum. Ona o kadar bağlandım ki o kadar benimsedim o kadar içselleştirdim ki her zaman aklımda uyurken uyumuyoken hep o vsr kalpciğimde, ne kadar şanslıyım ki tanıştığımız dandik siteye rağmen onun gibi iyi bi adamla beraber oldum, yaşıcaklarımı görüceklerimi hep böyle iyi yürekli biriyle tattım.. Asla ama asla hayatımın hiçbir döneminde yaptığım hiçbir şeyden pişman olmam onunla paylaştığım her şey o kadar özel ki benim için.. ondan aldığımı hissettiğim tüm o duygular sevgi tutku zevk içimi ısıtan her şey hatta kavga ettikten sonra ağladığım zamanlar bile o kadar güzel ki benim için.. Ben kimse bana bir iey dedi diye ağlamam ki eğer biri beni bu kadar ağlatmışsa bu kadar kırmışsa bu ona olan aşırı sevgimden onu o kadar çok seviyorum ki dediği minik bişide hemen kırılıyorum bi annenin çocuğuna kırılması gibi bişi.. tüm o kıskançlıklarım üzüntülerim kırgınlıklarım hepsinin altında kocaman sevgim var ben birini bu kadar çok sevdiğim için o kadar  mutluyum ki! Bir gün hayatımda artık olmıcağı bi zaman gelirse gerçekten çok üzülürüm yarımı kaybetmiş gibi hissederim, ama ne olursa olsun asla ona dair tek bir kötü şey hatırlamam o benim ilk aşkım gerçekten aşık olduğum her şeyden çok sevdiğim mucize gibi bişi o yüzden onda da kötü kalmak istemem keşke hiç ayrılmasak ama bi gün bu arkadaşlıktan da sıkılcağını biliyom maalesef