Onunla küsüp birileriyle konuşucağım buluşacağım zaman bana onu sorduklarında ağlayasım gelşyo he aslında burda analtıcak kimsem yok diye zırlıyorum ama asla da olan bişiyi dışarıya anlatmam fikir soramam asla anlatamam he iyi falan derim benim kendi yaptığım bokluk varsa onu söylerim sadece ama kendi kafama takılan üzüldüğüm bişiyi asla anlatamam bi başkasına ya çok saçma çünkü gidip kötüleyeceksem sonra onlar da aa evet ne saçma bişi diceklerse oturup arkasından kötü kötü konuşucaz mı o ne ya niye sevgilim diyim öyle birine düşmanım gibi oluyo öyle olunca saçma:D Sürekli iyi olan özelliklerini güzel şeylerini söylicem ki onlar da iyi konuşsun yani bu kadar basit başka türlüsüne aklım ermiyo valla