Yine deli gibi karın ağrısıyla uyandım. Her kavgada olduğu gibi aynı saçma rüyaları gördüm. Hiçbi şey yemek içmek istemiyorum. Olayları bu kadar büyütmeye ne gerek var her seferinde bilmiyorum.. Sorulan soruya ya da bunu bana söyleyebilirsin demeye bu kadar ters tepki verilmesini kocaman bi kavgaya çevrilmesini anlamıyorum. Huzurumu bozma diyor ama asıl huzuru bozulan da ben oluyorum.. Uyanmaktan nefret ediyorum böyle olunca. Çocuğa ne desem boş sinirleniyorsa eğer bi şeye öyle bi şey gündeme getirme hakkım yok yoksa sonu böyle olur diyor resmen. Eskiden iki saat sonra en azından yazan kişi artık ben yazmasam yazmıyor. Halbu ki bir şey de demedim dün gece kendi kendine heyheylenip kendi huzurunu kaçırdı sonra da bana "Ne yaparsan yap umrumda değil artıj instagramına da girmiyorum ne bok yersen ye" "ben sana karışıyor muyum" falan dedi.. Nasıl bir şeyse yeterki sen bana bir gram soru sorma ben bile sana karışmam ama nolur sorma falan diyo yani. Ulan ne dedim ne buna sinirleniyosan böyle laflar ediyorsa gel öpeyim falan diyemem dönüp, uyurken bi iyi geceler bile yazmaya tenezzül etmemiş ne diyim. Eğer ne yaptığım umrunda değilse kendimi bunun için iyi hissetmiyorum ben hakaret gibi bi şey bence her kavgada her şeyde aynı laf demek cidden umrunda değil okay günlük o kadar koca raporlar vermem o zaman ne diyim... Akşama kadar uyuyup uykusunu alacak olan o, gece sabaha kadar bişi olmamış gibi oyuna sohbete devam edebilen o, ama huzuru bozulan o mu? Yoksa sabah yedide uyuyup 11de kalkan, gece ağlayan mal gibi bekleyen ben mi?
Lafta huzurum bozuldu demek kolay. lafta seviyorum demek de kolay huyuna gidildiği zaman. O yüzden problem yok. Ben on kişinin yerine üzülüyorum tek başıma diğerleri eğlenebilir. İyi zamanımda yanımda olup kötü hissettiğimde git köşede ağla kudur diyen birinden ne bekleyebilirim ki. Ozanla ilgili bi şeyini kıskanma, tatlı tatlı söylemeye çalışma, bi şeyleri merak etme hakkım yok. Eğer yaparsam kavga çıkar. Seven biri nasıl kıskanmadan durabilir bu kötü bi şey mi ki. Ben ona böyle davranmıyorum anlıyorum normal bi şekilde sakinleştirmeye çalışıyorum. Gece yarıları sabaha kadar yarım aydır oyun oynadıkları kızın discordda falan da olduğunu görünce ve diğerlerinin gayet samimi olduğunu görünce kıskanmam anormal mi yani? muhattap olup olmamasıyla ne alakası var kendi olsa kıskanmıcak mıydı beni neden bana hasta takıntılı muamelesi yapıyor? Ben de açıp oynamak istiyorum o zaman lol dediğimde niye izin vermiyor. Sanki milletle oynamak için diyorum oyun ya napiyim deniceğine ben de onunla bi kaç oynamak istedim ne var bunda. Senin ordaki ortamına bir şey mi dedim ben bu verdiğin tepki neye? Bana söyleyebilirsin dediö ben erkeklerle olduğunu düşünüp mışıl mışıl uyumak istemiyorum olduğu gibi bilmek istiyorum çok mu garip... Masal anlatır gibi saçma cümlelerle beni azarlayıp çekip gitmek çok kolay çünkü. 15 gündür takıldığınız kızı söylemeye tenezzül etmiyosun ki bu geceleri konuştuğunuz bi kız ulan benim sesimi duymuyosun gece ya valla keşke eskiye dönebilsem ne diyim. Ben eskisi gibi umursamaz olsam o daha ilgili olsa hata yaptığım zamandan sonrası bile aynıydı. Ama bunları söylesem bana saçmalama problemlerim var diyor. Ne alakası varsa telefonda benimle konuşmamasıyla problemlerinin. Kankileriyle tüm gece bıdıbıdı yapsın valla yeter artık her seferinde uykumu alıcam onun için uyanık durmıcam o zaman diyorum her seferinde de gün içinde zaten saatlerimiz uymadığından pek konuşamadığımız için gece uyumuyorum. Gerek yok o zaman herkes halinden memnun olsun. Artık yok sesini duyamıyorum yok yüzünü göremiyorum diye kafama takmıcam ne diyim. Kendi bilir. Asla neye üzüldüğümğ anlamıcak olup bana git ne sikin kuruyosan kur kafanda dicek yine. Kafamda bir sik kursam üzülmicem, tanımadığı insanların bile gece boyu duyduğu şeyi duyamadığıma, orda sabahladığına üzülüyorum gitsin o kendi kendine benim hasta olduğumu falan düşünsün ne diyim açıklasam aptal aptal konuşma dicek zaten neyini açıklayayım. Çok bunalıyorum çok sıkılıyorum artık yanlış anlaşılmaktan saçma sapan gider yemekten.
Ben kendisinden başka kimseyle samimi değilim diye şuan ona saçma geliyor ama kendisi bir zamanlar kardelen hastanedeyken bir saat telefonda durduk diye arayıp durup, wpden yazıp yazıp yeter ne konuşuyosunuz bu kadar neden bana cevap vermiyosun diye kıyameti koparmıştı. Ki ben o konuşmak istese açıp sabaha kadar konuşuyodum ilk zamanlar, annemler var desem başka yere geç sessiz konuş tamam uyuyalım falan filan bi sürü zırva. Tavlama tekniği falan sanırım, orjinali bu. Ne yapsam hasta konumuna konayım ya valla özleme, kıskanma, özenme gibi durumlarım olmıcak robota bağlıyım duygu olmasın istiyo herhalde. Valla ciğerim soluyor artık üzülmekten körüm herhalde ben. Her seferinde aynı şeyler halbu ki. İlk defa duymuş gibi üzül ama böyle sen her defasında ece. Anla artık bazı şeyleri böyle şeyler hissedemiceğini sok kafana. Kıskanmaman gerekiyorsa umrunda olmasın takmamaya bak, git yeni arkadaşlar bul kendine sanaldan bi kanki edin onunla dertleş sabahlayın kamerada. En azından bunlar umrunda olmaz belki o zaman, derdini anlatıcağın biri olabilir gerçekte görmediğim birine olduğu gibi anlatabilirim her şeyi. Sıkıldım çok tek başıma kalmaktan. Sevgimi, ilgimi, hevesimi emiyorlar. Artık kendime saygım kalmadı. Ne bir düzgün arkadaşıma, ne de erkek arkadaşıma hiçbir şeyi açıklayamıyorum. Anlayacak arkadaşım yok, anlayacak sevgilim de yok. beş ay görüşmesek başkalarıyla görüşse altıncı ay çıkıp beş aydır seni görmüyorum desem takıntılı der bana. Arkadaşlarınla telefonda konuşuyosun saatlerce benimle konuşmuyosun diye trip attığımda da kavga etmiştik bana neler demişti.. Onun için gereği yok kıymeti de yok artık bi şeyin. Ben susar otururum kimsenin bilmesine gerek yok neye üzüldüğümü ağladığımı falan. Yine yatıp uyicam zaten kimseyi de istemiyorum.
Sana günaydın biricik, seni seviyorum çok ama bu bi işe yaramıyo bu noktada. Duygularıma engel olamayacağım için sevdiğim kadar da üzülücem sanırım.
Ve iyi geceler, gidip biraz daha rüyamda mutsuz olayım o çabuk geçiyo en azından
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder